Duman.

Hayali bir duman çekiyorum sanki,yalnızım,loş bir ışık ve hissiyatım koca bir dünya.

Adeta koca bir dünyaya anlatıyor gibi hissediyor ve dinleniyorum.

Şaşırmışım.

Bu kadar günahın,kimilerine göre bu kadar günahın altında kaybolup gidişim.

Her hücremde bana ceza olmuş günahlarımı görüşüm.

Ağlayamayışımın,haykıramayışımın bile günahlarımdan ötürü gibi gözlerime gelmesi.

Hani duman yakar ya,tıpkı gözlerim o duman gibi yanıyor şuan.Susuz.Çığlık altında.

Kendime ayırıyorum bu dakikaları.

Bana müsade...

Yazdıklarım olmasa,kim inanır ki yaşadığıma.

Yazdıklarım olmasa,nasıl rahatlarım,kendş yalnızlığımda.

Sevgiler benden ulaşan herkese.

Yanlış,ilkinde büyük acılar yaşatabiliyor.Hataya dönmesine beklemeden..

Babam ve Oğlum

Babam var benim,keza hiç oğlum olmadı.
Uzun bir süre de olacağı yok gibi,en azından hayatımı buna doğru yönlendirdim.(yönlenmiş de olabilir)

Sıkıcı,gürültücü anlardan biriydi biraz önce;
Rastgele elimde kumanda zaplarken gördüm,bir film,adı,Babam ve Oğlum.

Hafif rüzgar eserken,izlemek istedim biraz,yalnız da değilim üstelik.
Şuan hala aynı kanal aynı film açık,izleyebilmiş miyim?

...

Hıçkırıklarım artık olmasın,ağlarsam da namuslu namuslu gözyaşlarım aksa mesela.

-Baba,konuştuklarımızın hepsini duydum biliyorum.
-Konuşmamız lazım.
-Büyük avluya gel
-Çok önemli.

Sonrasında kavga,gürültü,patırtı ve hastalık.
Hastalık ya,ölümcül.
Ölecekmişsin gibi,ama kimse ölmemiş gibi.
Yardım edenin kalp ortağın ama,çaresizmiş gibi.

Korkma,korkma...