Bugünün dersi

 Değiştiremiyorsan, değişeceksin.

Bugünün dersi bu. Sıvı olacaksın adeta. Girdiği kabın şeklini alan. Yeri gelip kaskatı kesileceksin söylenenlere, yapılanlara çelik gibi, yeri gelecek buhar olup uçacaksın. 

Başka çare, başka yol bulamadığında böyle olacaksın. Dünyaya kulağını kapatıp, içine dönüp susacaksın.

Susmak erdemdir ya!

Kendini anlatmaya çalışmayacaksın, anlatmak için çabalamayacaksın.

Çaba en büyük yoldaş ya!

Yürüdüğün yerde sağlam basacaksın.

Güç en iyi mesaj ya!

Kaygılanmayacaksın.

Ağlamak zayıflık ya…

Ne desem, bugünün dersi de bu.

Sevmekten utanılmaz.

Ele geçirir zaman seni birden. Eritir, bitirir, tüketir, kara kış gibi, nemruttur.

Üzülürsün üzüldüğüne üzülürsün, O’na üzülürsün, evine üzülürsün, cana üzülürsün.

Duyarsın, hak ettiğin, hak etmediğin her şeyi bir bir duyarsın. En çok hak etmediklerin koyar. Öyle bir koyar ki, geri ver dersin yaşattığım tüm mutluluğu, huzuru.

Olmamış dersin. Yapamamışız. Zamanla geçer dersin. O zamana kadar geçer mi dersin?

 Hatıran Yeter.

İnci taneleri gibi, kıymetli ama o kadar çok imitasyonu var ki…

Hiç bir yere ait değil. Gidiyorsun ama uzaklaşamıyorsun.

Biten bir cezanın dünyayı güzelleştirmesi gibi.

Neyse.

Hatıran yeter…