Biraz önce gözlerimden yaşların akısını izledim aynada...
En son Kadıköyde rıhtımda akmıştı oysa gözyaşlarım...Senden son kez gittigimi bilmeden cıkmıstım sanki yola...
Gözlerime bakısındaki sogukluk kah öldürdü kah suçlu hissettirdi...
Belki de senden sonra o gözlere öyle bakan olmadı...
Kalbim yeni bir ergenin penisi gibi sürekli erekte!
Ruhum ölümü bekleyen darülacaze bahçesi...
Beynim,sanki bir hastanın,sinir hastasının beyni kadar hassas ve agrılı...
yollar uzun ve yürüyüş için sadece sanki...
sanki ben,
yoo,bunu söylemeye gururum bile elvermez!
