Sonsözden önce önsözden sonra

Tam da şuanki duruma uygun bir başlık.

10 senelik bir maceraydı benim için buraya bir şeyler yazmak. Yorumlar, teklifler, fake hesaplardan tacizler hepsini burada yaşadım.
Şimdiki gibi -ne deniyor şimdilerde- fenomen (!) falan olmak için göt gereken dönemlerde, samimi yazıyordum.

O gun ne yaşandıysa, ne vurduysa beni. Cümlelerimi beğeniyordu zarar epi topu bir avuç takip eden. Güzel konuşuyorduk ama, mailler hala duruyor arada okuyorum.

Sizden sonra çok yol aldım -aynı sevgili devam merak etmeyin- artık kavga etmiyoruz, işin tek sıkıcı kısmı şuan için o :)

Bir dönem çok korktum, bitti diye. Diyorduk ya ne olur ilişkilerin üstüne set yazsınlar diye, sanki görmüştüm, bozulmuştuk bi.

Bayram öncesi ailesine kavuşan adam gibiyim. Elimden babamdan sonra hiç birşey kaybolup gitsin istemiyorum. Ölüm çok soğuk. Çok korkunç. Gidene hala bakmak daha da korkunç...

Ne olur ölmeyin. Bedeninize iyi bakın. Bir başka kayıp benim için kabul edilebilir değil. Çiçeklerim bile ölmesin. Ne olur ne olur ne olur...

Affedin bi de beni. Buradan ve hayatımdan kırdıklarım. Hepinizin mutlaka bi suçu vardır ben giydirdiğime göre ama olsun ben herkesi affettim.

Benim yazım ve benim bencilliklerime yeniden hoşgeldiniz. Umarım daha çok buluşuruz.

Bu arada; sayfa görüntülemem 1 ayda 45. Onur duydum. Merak ettim.

Öpüşün, sarılın, kıymet bilin. Özellikle babayı çok sevin.Çok.

Senin hiç baban öldü mü?

Benim öldü.

65 yıllık bir adet, yakışıklı,karizmatik ve ölüm kelimesini ilk defa kullandığım babam öldü.

Seneler önce yine buraya yazmışım, ah babacım vah babacım ben daha çok sev, yalvarırım, ölüyorum sev beni diye..

Şimdi ne olur babacım gitme, ölme , nefeslerin bitmesin, bırakma beni, sensiz kalmak için daha çok küçüğüm hep küçüğüm baba en küçüğüm...


Seni seviyorum babacığım, yıllar önce gururla giydiğim bi t-shirt vardı, onda yazan gibi; Daddy's little boy! hep öyle kalacağım.

bi öncekini okumak istersen;

Link burada


Döndüm... 6 yıl sonra yine kalp ağrımla buradayım.