Yıllar.
Tam olarak işte onlardan,zamandan bahsediyorum.
O kadar çabuk geçiyorlar ki.Yıllar olmuş oysaki dün gibi yüzüme söylenen ve nefret içeren bakışları göreli.
Nedense her doğum günümde aklıma geliyor geriye dönük yazılanlar,yapılanlar,söylenenler,yaşananlar.
Adeta; bir veresiye defteri gibi zihnim tahsilat gününü bekleyip,sayaç gibi doğduğum günde sıfırlamayı sağlayan.
Yine biraz daha büyüdüm ve yine biraz daha kendimi güçlü hissediyorum.
Yorgun,bitkin,çirkin ve gittikçe çirkinleşen yüzümde yaşlılığın simgesi olan çizgiler ve çöküklerle beraber.
Hissetmeyle kalmıyor,hissettiriliyor da her defasında,çirkinleştin,yaşlandın vs. gibi.
Bu doğum günü bana pek yaramadı galiba kendimi sertçe eleştiriyorum sadece.
Bana yarayan tek hali,dostlarımın yanımda olmasıydı sanırım.
Neyse;
Ben büyüyorum,her gün geçtikçe bunu görüyorum.
Yüzüm büyüyor,bedenim gittikçe...
Ya ruhum.
İçimdekiler?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
haydi,söyle!