beyaz

beyaz günler yaşıyorum..
ucu bucağı olmayan beyaz,sorunsuz günler.

hani ölümden sonra bir ışık vardır çektiğine,çağırdığına inanılan,onun gibi bir şey..
beni huzura,aşka çağırıyor..

aşkım,huzurum oluveriyor bir anda..kollarında uyanıyor,kollarında ağlıyorum.

bunu yapamayanlara üzülüyor,herkese mutluluk,sağlık dileyerek içimi ferah tutuyorum.

insan başkalarına bakarak mutlu olabilmeli deriz ya hep,bu bir ütopya olarak kalıyor düşüncelerde..
bu bir yalan beyinlerde..

başkalarının istediği gibi yaşamak denmiş hayata bir kere..

üzülerek ama hep onu isteyerek,seviyorum..

hani yazmışım ya yıllaaar önce..

aşkı bir şey sanıyorum diye..Aşk gerçekten bir şey değilmiş..
Aşk,her şeymiş..
Aşk,her şey..
Sen,her şeyimsin.