Sağ-lıcak

Yorgundum bir hayli ne zamandır,yazmaya alışmış parmaklarım arada keyif veren sigarayı bile tutamayacak kadar hissiz ve soğuktu.
Kendime yeni yeni ısınmaya başladım sanki,yatağıma.Başka bir bedene tahammül edemeyecek kadar hissizdim.Kalp kırdım,bağırdım.
Sonra;tadını tekrar hissettim,hayatın,şarabın,uykuların ve sevginin.
Okşadım yavaşca bakir kalan teninin bensiz yerlerini.Sarıldım.Sıkıca.Özlemle.
Korkularla yüzleşmekten çok önüne çıkan engellere takılan bir adam olmuştum.Hepsinden önce aşkı unutmuştum.Sevgiyi.Hani yazan birinden bir tavsiye almak gerekse,sevgiyi sevin,unutmayın kelimelerini kullanırdım yalnızca.Ve çok sevgili sayısı az ama öz followerlarıma sevgiden,aşktan,sarılmaktan vazgeçmeyin diye de öğütler verirdim.

Tanrı;bize sarılalım diye kol,tutunalım diye el,içine bir sürü birilerini sokuşturalım diye kalp vermiş.Ona iyi bakmak,içindekileri hep hatırlamak,anıları taze tutmak için.

Kalın sağlıcakla..