İftar.

Günler önce birşey söylemiştim..

İftarı belli degil kalp orucumun..

Belli oldu!

İstedigim sevdigim bir yemeği afiyetle yemek gibi afiyetle bir bütün oldum..ruhumla..

Teşekkür eden dudaklarını her defasında öpmek istedim..
Hatta unuttuğun çantanı sana götürüp götürmemekte bile tereddüt ettim.(bir daha görebilmek adına :))

Bunların hepsini hani o ince cizgi varya onda düşündüm saniyelerin arasında..

Şimdi sanki bigün olacak,birisi gelecek,bir yer olmayacak görüşmek,dokunmak adına..
Şimdi sanki bigün olacak,birileri bizden birsey duymak isteyecek gibi..
Ben kimseye o gün birşey söylemeyecegim..
Ben kimseye o gün birşey vermeyeceğim..
Sen benim oldugun dakikalarda
Sen benim oldugun yerlerde
Sen benim oldugun duygularda
Sadece beni
Sadece seni
Sadece istedigimizi
Yaşayacagız..
Yaşayacagız..
Yaşayacagız..
...
..
..
.
Yaşayacagız...


İç sesli sesteş ruhum,yazdı,yazdırdı yine..

Teninin kokusu hala tenimde...
Korkma,
Sözcükler,sözler,kalıplaşmış hiçbirşey yok benden sana..

Sevgiyle..